Sunset Boulevard

Norma y yo somos los habitantes de esa sombria mansión pasada de moda de Sunset Boulevard. Aqui residimos con la mirada atenta a las pantallas cinematográficas y a nuestros invitados. Siempre es buen momento para una agradable conversación y una partida de bridge bañada en cosmopolitan

Mi foto
Nombre:
Lugar: Sunset Boulevard

jueves, abril 13, 2006

Emotivo tesoro desenterrado

He encontrado un poema que es realmente bonito... y cuenta muchas verdades, esos momentos en que puedes imaginar sintiendo, mirando, oyendo... cuando cada terminación de tu piel se vuelve más sensible por el solo recurdo de sus impulsos que por los tuyos propios... que cerca o lejos hay cosas que no cambian. Para los que sientan eso, enhorabuena. Norma lo siente y es feliz..

Desculpa
por durmir contigo

todas as noites
sen te pedir

desculpa
por ollar para a palma

da miña man

e ver a tua a deslizar


desculpa
por virar a esquina

e encontrarte
sempre a sorrir


desculpa
por ollar o teu ceo

a tua constelación
e facer dela a miña

desculpa
por seres palabra
palabra
e verso e letra
en min, así.

desculpa

por te pintar

as cores e texturas

a perfume e xazmin


desculpa
por ter tentado

arracarte, indiferente,

a tua inevitable presenza

desculpa
por non saber
o que tequero dicir:
que te respiro ata lonxe


hoxe acordei e lembreime
de que hasta me doe a tua ausenza

y yo también.
Norma & James

2 Comments:

Blogger amarante said...

e onde atopaches eses versos?

8:40 p. m.  
Blogger James Hepburn said...

en un blog de una estupenda mujer portuguesa. Noram y yo tuvimos el corazon en la mano... su amor estaba ausente...

12:31 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home